آیا کریستال در کود معادل همان رسوب است؟

کریستال به وجود آمده در کود معادل رسوب نمی باشد. این دو فرایند کاملا باهم متفاوت هستند و نحوه تشکیل آن در کود ها نیز با یکدیگر متفاوت است. کریستال فقط در کودهای سوسپانسیون دیده میشودو در کودهای مایع به هیچ عنوان وجود ندارد. در حالی که رسوب فقط در کودهای مایع دیده میشود و در کودهای سوسپانسیون به دلیل مدل تولید و وجود ماده سوسپانسیون کننده ایجاد نمیشود. کودهای مایع وقتی رسوب میدهند که تاریخ مصرف آن ها گذشته باشد در نتیجه خاصیت ماده نگهدارنده نیز از بین رفته و ماده موثره در حالیکه هیج استفاده ای ندارد کف بطری غوطه ور میشود و پس از مدتی به دلیل فشار مایع بالایی و غلظت بالا تشکیل رسوب غیر قابل مصرف میدهد که بسیار شبیه گچ می باشد. در حالی که در کودهای سوسپانسیون عوامل متعددی منجر به تشکیل کریستال می شوند: 1- عدم نگهداری در دمای مناسب یعنی دمای که در ان کود بیش از حد گرم یا بیش از حد سرد میشود. دمای مناسب برای نگهداری سوسپانسیون ها 15 تا 28 درجه سانتی گراد است. بدیهی است وقتی کود سوسپانسیون در دمای کمتر از 15 درجه قرار بگیرد به سرعت به سمت فرایند کریستالیزاسیون می رود و زمانی که بیش از 28 درجه قرار گیرد ماده سوسپانسیون کننده تحلیل و فرم کود به مایع تبدیل خواهد شد و در برخی موارد گاز در بطری ایجاد کف کرده و درب آن بادکردگی نشان می دهد. 2-تابش مستقیم نور خورشید بر روی بطری منجر به افزایش دمای داخل بطری میشود. در این حالت به دلیل اینکه فعالیت ماده سوسپانسیون کننده و میزان جنبش مولکولی افزایش میابد در نهایت کریستال ایجاد و مانع از مصرف دوز صحیح کود خواهد شد. 3- باز بودن درب بطری پس از مصرف به دلیل ورود هوا و افزایش فعالیت تبخیری منجر به کاهش محتوای آب کود و تشکیل کریستال کود خواهد شد. 4-به یاد داشته باشیم هر محلولی پس از رسیدن به نقطه اشباع در صورتی که به حال خود رها شود میتواد تشکیل هسته ای مضاعف بدهد و پس از تشکیل هسته کلیه ترکیبات موثره به اطراف آن می چسبد و در این حالت منجر به تشکیل کریستال خواهد شد. وجود هسته فلزی در کودهای سوسپانسیون و در شزاسط فوق اشباع این فرایند را تشدید می کند و این حالت تنها به دلیل مدل کود است و ربطی به فساد و خرابی آن نخواهد داشت و به راحتی میتوان از آن استفاده نمود.

کودهای NPK چیست؟

در کشاورزی امروز خصوصا زراعی  بهره وری از کودهای تک عنصری مثل نیترات پتاسیم یا منوپتاسیم فسفات یه دلیل افزایش قیمت کاهش یافته و به جای آن ها از کود های کامل استفاده میشود. این نوع کودها دارای سه پایه اصلی نیتروژن، فسفر و پتاسیم هستند که با عناصر ریزمغذی مثل آهن، روی، منگنز، مس،مولیبدن و بر مخلوط شده اند. در بسیاری از موارد بهره وری از این مدل ها آسان تر و با سرعت مناسب تری نسبت به سایر کود ها استفاده میشود.  

NPK ها در صنعت کشاورزی بسیار مورد استفاده بوده اما در سال های اخیر به رغم اهمیت آنها در تغذیه از کیفیت آن کاسته شده و فقط قیمت ملاک انتخاب شده است. در انتخاب NPK ها بایستی توجه داشت که در صورتی که ناخالصی این کود ها زیاد باشد میتوان خسارات جبران ناپذیری را به سیستم کشاورزی وارد کند که از جمله میتوان به شوری خاک، مسمومیت عناصر سنگین و ورود ترکیبات مضر به آبهای زیر زمینی اشاره کرد.  

در انتخاب NPKها به موارد زیر توجه کنید: 

1- جمع جبری سه عنصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در این نوع کود ها نبایستی از عدد 60  بیشتز باشد و این حالت استاندارد جهانی است . مسلما افزایش بیش از 60 نه تنها کمکی به عملکرد بالای محصولات کشاورزی نخواهد کرد بلکه منجر به شوری و تخریب ساختمان فیزیکی و شیمیایی خاک نیز میشود، در این حالت علم تغذیه گیاهی به نسبت های بالای 60 واژه کود لوکس را میدهد که نه تنها عملکرد را افزایش نمی دهد بلکه منجر تحمیل هزینه های اضافی به کشاورز خواهد شد. 

2- دانه بندی و بافت NPK ها بایستی کاملا پودری باشد و ناخالصی ترکیبات آن بایستی کمتر از 3% از کل باشد و پس از حل کردند در تانک کود یا شبکه های آبیاری در زراعت مواد اضافی باقی نماند. 

3- حداقل حلالیت این نوع کود ها بایستی 5 تا 10 گرم بر لیتر باشد و نیاز به آب گرم جهت حل کردن نداشنه باشد.  

4-میزان کلر این نوع کودها بایستی در حداقل حالت ممکن و کمتر از 3% باشد. 

5- کلاته مورد استفاده در این نوع کودها بایستی معمولا از EDDHA یا EDDSA باشد و عناصر ریز مغذی در آن نبایستی سولفاته باشد.